Wat als...?

Wat als je opstaat en niet meer kan doen wat je altijd deed. Misschien herkennen jullie deze zin uit het boek "Life on Sneakers". De emoties dat Evi in dit boek uit, heb ik ook meegemaakt. Elke dag school, eten , leren, slapen en repeat. Maar wat als je op 3 dagen levensbedreigend bent met een ziekte. Waarvan je niet eens wist dat dit bestond. Vele operaties, consultatie's wanneer je uit het ziekenhuis gaat. Deeltijds school. Ik had nooit verwacht dat ik in zo'n levensstijl zou terecht gekomen te zijn. Ze vertelt in het boek over dat je altijd een plan B moet hebben. Dit is inderdaad zo. Wat als je heel graag sport en dat je niet meer mag sporten. Wat als je enorm van zwemmen houd en je plots niet meer in contact mag komen met water. Alleen om te drinken natuurlijk. Wel, ik heb dit nu. Ik mag niet meer lopen, niet meer zwemmen, zelfs niet eens meer in bad alleen douchen mag nog. paardrijden zit er voor mij ook niet meer in de komende jaren. Ik heb wel het geluk dat dit alleen maar tijdelijk is. Ik loop dus met een steunhart rond. Het is een machine die continue aan je vast hangt, die je niet mag en ook niet kan afdoen. Maar ik heb geleerd dat ik moet genieten van alle kleine dingen. En je nooit mag stoppen met dromen, maar dat je wel in het nu moet genieten. Ik geniet nu van alles wat ik zie, doe. Dit deed ik vroeger nooit. Dus aan alle lezers, geniet van elke dag, ook al moet je werken, of leren of iets anders dat je helemaal niet leuk vind. Wees blij met alles wat je hebt.

Groetjes Rani